زن میتواند به دو صورت از مرد وکالت در طلاق بگیرد:
- در هنگام ازدواج به عنوان شرط ضمن عقد مرد به زن وکالت در طلاق دهد و زن حق طلاق را بگیرد.
- پس از ازدواج مرد در دفتر اسناد رسمی وکالتنامه تنظیم کند و به موجب آن به زن وکالت در طلاق دهد.
یک نکته لازم به ذکر این است که اعطای وکالت طلاق از سوی مرد به زن، به معنی سلب حق طلاق از مرد نیست. مرد همچنان میتواند از همسر خود جدا شود و صرفا به زن وکالت میدهد تا او نیز بتواند به نیابت از مرد با گرفتن وکیل از او طلاق بگیرد.
نکات مهمی که درباره حق طلاق باید بدانید
حق طلاق یکی از چالشبرانگیزترین مباحث مطروحه در دادگاههای خانواده است و معمولاً زوجین در هنگام اختلاف بیشتر به بررسی ابعاد آن میپردازند. البته برای کسب اطلاعات جامع و کامل در زمینه حق طلاق حتماً باید با یک وکیل طلاق مشورت شود اما سعی میکنیم در این مقاله به صورتی خلاصه به برخی جنبههای مهم آن اشاره کنیم.
حق طلاق ذاتی
طبق قانون مدنی ایران، حق طلاق به صورت ذاتی از آن زوج (مرد) است. زوج در صورتی که از دادگاه درخواست کند میتواند پس از طی مراحل و تشریفات قانونی، طلاق را ثبت نماید. در واقع، در صورت درخواست زوج (مرد) دادگاه نمیتواند بر خلاف آن رای صادر کند و پس از اجرای تشریفات قانونی (مثلاً حکمیت، اخذ گواهی عدم سازش، پرداخت حقوق مالی زوجه یعنی نفقه و مهریه) طلاق ثبت خواهد شد. بنابراین، زوجه (زن) نمیتواند درخواست طلاق کند مگر در مواردی خاص که در ادامه به آنها اشاره میکنیم:
مواردی که زوجه (زن) میتواند درخواست طلاق کند
حق طلاق به عنوان شرط ضمن عقد
بر اساس ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی ایران، زوجه میتواند در هنگام عقد شرط کند که در صورت وقوع رویدادهایی خاص (مثلاً عدم توانایی پرداخت نفقه، غیبت به مدت معین، ازدواج دوم، ضرب و شتم و غیره) میتواند به وکالت از طرف زوج (مرد) طلاق بگیرد. اگر حق طلاق به عنوان شرط ضمن عقد درنظر گرفته شده باشد، زوجه میتواند با مراجعه به دادگاه و ارائه مدارک لازم، به وکالت از شوهر، طلاق خودش را بگیرد. البته طبق ماده ۱۱۳۸ ، زوج (مرد) میتواند حق طلاق را به طور کلی در اختیار زوجه (زن) قرار دهد.
عدم پرداخت نفقه
یکی دیگر از مواردی که حق طلاق را به زوجه میدهد، عدم پرداخت نفقه از سوی زوج است. چه این عدم پرداخت به صورت تعمدی باشد و چه حاصل از ناتوانی در پرداخت باشد، در صورت تشخیص دادگاه، وکالت طلاق به زن داده خواهد شد.
حق طلاق بر اساس ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی
این ماده حالاتی را در نظر گرفته که در صورت وقوع، حق طلاق از سوی دادگاه به زوجه تعلق خواهد گرفت. از جمله:
- غیبت طولانی مدت زوج (مرد) بدون عذرموجه (نه ماه از سال و یا شش ماه متوالی).
- اعتیاد به مشروبات الکلی و یا مواد مخدر به نحوی که زندگی را مختل کند (یعنی زوج حاضر به ترک نباشد و یا پس از ترک مجدداً روند قبلی را ادامه دهد).
- محکومیت زوج به حبس بیش از ۵ سال
- محکومیت زوج به مجازاتی که طبق تشخیص دادگاه حیثیت زن را به مخاطره میاندازد
- آزار و اذیت مستمر (عسر و حرج) یا ضرب و شتم
- ابتلای زوج به بیماری صعبالعلاج به نحوی که زندگی را مختل نماید
- ناتوانی در فرزندآوری در صورتی که مشکل از زوج (مرد) باشد (حداقل پس از ۵ سال)
- مفقودالاثر بودن زوج (در صورتی که ۶ ماه پس از تسلیم دادخواست زوجه به دادگاه، کماکان مفقودالاثر باشد).
- شغل نامتعارف که در شأن زوجه نباشد.
- بیماری حاد روانی (جنون) که زندگی را مختل کند
در تمام این موارد، دادگاه تشخیص خواهد داد که آیا امکان تفویض حق طلاق به زوجه وجود دارد یا خیر.
lمنبع: https://b2n.ir/e30555
:: برچسبها:
طلاق توافقی ,
حق طلاق ,
مراحل طلاق توافقی ,
:: بازدید از این مطلب : 114
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0